巫统喉舌《前鋒報》擬減少50%僱員，或推行自願離職計劃。

（吉隆坡6日訊）《馬來西亞前鋒報》集團執行主席拿督莫哈末諾丁認為，該報章須考慮推行自願離職計劃（VSS），作為其重組一部分。“我認為馬來西亞前鋒報無法擺脫事實，即必須推行自願離職計劃的事實，以及整體成本削減措施。

”他今日是出公司年度股東大會受詢及時，這樣指出。莫哈末諾丁指出，此舉為了預防公司未來每個月面對數百萬令吉損失的困境，而此措施將有助於該報章“重新開始重建”，因此必須認真考慮作為公司未來的一部分。

他續說，在年度股東大會期間，可能將1400名僱員減少到50%，但強調公司首先需具備足夠資金供給自願離職計劃。另外，該集團總編輯拿督阿都阿茲承認，推行自願離職計劃可能為時已晚。


Published on May 7, 2013

巫统喉舌《马来西亚前锋报》"华人还要什么？"的标题，重炒华人不懂得感恩，搞种族分裂经典之作。

翻译《Orang Cina Malaysia, apa lagi yang anda mahu?》

我说过想要把马来西亚前锋报那篇偏激的、狭隘的、愚痴的文章翻译成中文，以让更多人看得懂作者的愚昧心态。
现在我就献丑了。若有翻译不当之处，敬请执教。

**********************************

题目：马来西亚华人，你们还要什么？
Orang Cina Malaysia, apa lagi yang anda mahu?
作者：CUIT ZAINI HASSAN


我已经好多次发表文章，讨论我们的好朋友——马来西亚华人对现今政府的态度。我也时常提到民主行动党尝试左右我国所有华裔人民的野心。

正如我不久前所发表的文章所提及，近来的民主行动党显得十分沉静。在雪州，民主行动党很沉静，在槟州也很沉静，连霹雳州也是如此。民主行动党的沉静只是表面而已，其实她是在沉静中酝酿果实。
民主行动党的细微行动其实是十分猛烈的。水面下的暗流往往比水面上的波浪来得危险。然而，国阵是否察觉到民主行动党这种看似沉默实际上却行动积极的策略？大约2、30年前的马来人对民主行动党的沙文主义感到十分顾忌，可是现今的马来人对这点却完全没有概念。马来人已经不理这么多了。
现今的马来人没有阅读有国父东姑阿都拉曼著作的《513事件》。现今马来人不曾知道当年民主行动党为了要把马来人扫除而发动的“扫把游行”事件。


我并不是想要煽动人们对民主行动党或任何人士感到憎恨，然而这是所有马来人、华人、印度人及土著都有权利及必须知道的历史事件。

我曾经建议将《513事件》这本书列为学校的课本。虽然一部分马来人不太喜欢历史这个科目，然而我认为有必要加强马来人对历史这个科目的注重。一切有关于国家的、关于马来西亚的事实必须认真灌输给马来学生。


政府也应该考虑把越来越受欢迎的“一个马来西亚”概念当成学校的课程来教导。过去的历史和当代的形势必须结合起来成为学校的一个必修科，让所有的学生修读。

我提及这个课题的目的不是要显示我是极端的马来人。我只是想要大家清楚现今我们四周存在着的政治现实状况。

雪州乌鲁雪兰莪补选是十分特殊的。这次补选的成绩让人们很想知道为什么华人（不是全部，但几乎是大多数）还是不愿意把选票投给国阵候选人。
他们到底还想要什么？华人是否还自以为他们是决定全国大选成绩的关键因素吗？

我必须提醒大家，2008年的全国大选并不是我国民主过程的一个真正考验。2008年全国大选太过于造假了。那次的政治海啸只不过是因为人民想要对当时的政府发泄不满以及当时马来人思绪混乱才会发生的。

结果呢，民主行动党成功盗取这样难得的机会。华人大举支持民主行动党而导致了史无前例的政治海啸发生了。

如果我们拿这次乌雪补选的成绩来探测下一届（第13届）全国大选的话，我们发现华人不再是决定全国大选的关键因素。马来人仍然是决定大选成绩的唯一因素，条件是马来人必须团结一致。

就算马来人团结一致，他们必须完全支持现今这个政府，而印度人也必须把选票投给执政党，那么华人那时就不再是决定大选成绩的关键因素了。若是死忠的印度人和华人不支持国阵，那么国阵就会败选。

事实上，国阵在乌雪补选所获得的多数票并不能表示真正的胜利。这只是一场补选。所有的选举资源都集中在这里。到了真正的全国普选时，情况会有很大的差别。

从数字上来看，乌雪的马来人也不是完全对国阵死忠的。我们不大确定他们到底好想要什么。他们想要的一切都已经给了。巫统也认真做出改变了。我的一位朋友告诉我，“也许我们应该采用偏激的方法才能解决严重的问题。”
无论如何，林吉祥肯定对乌雪补选的成绩感到十分满意。在乌雪补选成绩公布之后的集会上，林吉祥就对着多数是马来人的出席者这么表示，乌雪的成绩象征了乌雪“人民”的胜利。
为了不想触及当地马来人的感受，林吉祥所提到的“人民”其实是指那些不支持国阵的乌雪华人。

林吉祥肯定十分开行，相反地蔡细历和许子根就很失败了。

很讽刺的是，当蔡细历表示“马华必须用于发言了”时，他真正的意思是什么？我也不是很清楚。
马来西亚华人，你们到底还想要什么？这篇文章的题目十分有意思。马来西亚的华人到底还想要什么？我们先不思考他们为什么不支持现今这个政府。让我们研究他们到底还想要什么。
根据历史，华人移民到马来半岛是为了要来寻找机会。几百年前他们在自己的祖国中国大陆生活得很困苦。正如白人移民到美洲大陆去寻找机会一样，当年移民来马来半岛的华人就这么定居在这个福地了。

很明显的，他们的祖先所采取的策略是正确的。他们在这片国土得到了他们想要的东西。他们在这个富裕的国土丰衣足食。

不单是马来西亚，连新加坡也被他们完全控制了。新加坡不是他们的祖国。新加坡的华人也和马来西亚的华人一样来自当年同一艘驳船。所不同的是，新加坡完全被他们控制了，马来西亚则没有。
在马来西亚，华人和马来人、土著和印度和平生活着。和新加坡不同的是，在那儿华人完全控制了当地的政治并完全统治了整个新加坡。在马来西亚，政治和政府还是掌握在马来人手中。
这两个的国家的制度很相似，只不过情况相反而已。这里是马来人掌权，在长堤对岸则是华人掌权。

新加坡马来人和马来西亚华人俄情况是完全不一样的。新加坡马来人过着普普通通的生活。马来西亚的华人则过着比普通还好的生活。


前首相马哈迪医生就曾这么形容，如果把吉隆坡所有的华人建筑物从地图中拿掉，所剩余的只是一个乡村而已，其它的都属于马来西亚华人。

马来西亚的华人很厉害。半岛上以及沙巴沙拉越所有的城市乡镇都被他们控制了。

他们也成功栽培出许多成功的专业人士。 华校制度是这个世上最成功的制度之一。
我国许多顶尖的私立学院都被华裔学生所占据了。马来学生只能在不那么出名的政府学院报读。马来西亚著名的购物广场都是属于华人的。

在私人界，华人掌控了一切。马来人的数目寥寥可数。马来人只能担当低下层的职务。现在要在私人机构任职也许要懂得中文呢！

由一本商业杂志调查出来的我国十大富豪当中，华人也占据了8位。以下是我国十大富豪的名单：1. Robert Kuok Hock Nien 2. Tatparanandam Ananda Krishnan 3. Tan Sri Lee Shin Cheng 4. Tan Sri Teh Hong Piow 5. Tan Sri Lim Kok Thay 6. Tan Sri Quek Leng Chan 7. Tan Sri Syed Mokhtar Albukhry 8. Puan Seri Lee Kim Hua 9. Tan Sri Tiong Hiew King 10. Tan Sri Vincent Tan Chee Yioun. (Sumber: Malaysian Business, Feb 2010)

这就是我们热爱的祖国马来西亚现今的事实。已经管理这个国家长达52年的政府是否太过残暴和铁腕？

马来西亚华人到底还想要什么？我敢肯定你是知道答案的。


ARKIB : 28/04/2010
Orang Cina Malaysia, apa lagi yang anda mahu?
CUIT ZAINI HASSAN

SUDAH banyak kali saya menulis mengenai sikap sahabat kita, orang Cina Malaysia terhadap kerajaan yang ada sekarang. Saya juga sering mengaitkan cita-cita DAP yang mahu 'pulun' semua sekali pengaruh Cina di negara ini.

Seperti mana yang saya tulis sebelum ini, DAP sejak akhir-akhir ini sungguh senyap dalam pergerakannya. Di Selangor pun ia senyap, di Pulau Pinang pun ia mulai senyap, di Perak pun begitu. Senyap-senyap DAP sebenarnya diam-diam berisi.

Gerakan halus mereka bergerak kencang. Harus diingat arus bawah lebih bahaya berbanding ombak di atas. Tapi apakah BN sedar dengan strategi DAP itu. Jika kira-kira 30 tahun dulu, malah 20 tahun dulu, orang Melayu generasi saya amat cuak dengan DAP atas sikap cauvinisnya, kini generasi Melayu sekarang tidak tahu itu semua. Mereka sudah tidak peduli.

Mereka tidak membaca pun buku 13 Mei yang ditulis oleh Tunku Abdul Rahman dan mereka tidak pernah tahu pun wujudnya perarakan penyapu oleh DAP yang mahu menyapu orang Melayu pada masa itu.

Bukan tujuan saya mahu membangkitkan rasa benci kepada parti itu atau kepada sesiapa, tapi ia adalah sejarah yang semua orang anak-anak Melayu, Cina, India, Orang Asli malah sesiapa sahaja harus dan berhak tahu mengenainya.

Saya pernah menyarankan supaya buku 13 Mei itu dijadikan teks di sekolah. Matapelajaran sejarah yang sesetengah daripada orang Melayu sendiri amat membencinya, harus diperkuatkan semula. Aspek kenegaraan, soal-soal realiti kemalaysiaan harus diterapkan.

Masukkan juga satu subjek mengenai konsep 1Malaysia yang sudah mulai disukai ramai itu. Sejarah silam dan aspek kontemporari harus disatukan menjadi satu subjek wajib, yang harus diikuti oleh semua pelajar, bukan sahaja pelajar Sastera, malah juga pelajar Sains.

Tujuan saya membangkitkan semula perkara ini bukanlah bermakna saya ini ultra-Melayu, tetapi untuk menyatakan mengenai realiti politik yang berlaku di sekeliling kita sekarang.

Pilihan raya kecil Hulu Selangor amat unik. Dalam sains politik, ia amat menarik untuk dikaji bagaimana orang Cina (bukan semua, tapi rata-rata) masih tidak mahu kembali kepada parti kerajaan.

Apa lagi yang mereka mahu? Apakah mereka masih merasakan merekalah penentu kepada sesuatu keputusan pilihan raya di negara ini?

Perlulah diingat pilihan raya umum 2008 bukanlah satu ujian sebenar bagi proses demokrasi di negara ini. Ia terlalu artifial. Tsunami yang berlaku adalah akibat kemarahan rakyat kepada kerajaan ketika itu dan kecelaruan fikiran orang Melayu ketika itu.

Akibatnya, DAP telah berjaya mencuri peluang itu. Orang Cina ramai-ramai memihak kepada mereka dan berlakulah tsunami politik yang tidak pernah berlaku dalam sejarah Malaysia.

Tapi jika diambil Hulu Selangor sebagai model pilihan raya umum ke-13 kelak, orang Cina bukanlah (lagi) penentu kepada keputusannya. Orang Melayu masih lagi menjadi faktor mutlak bagi menentukan kepada keputusan itu, dengan syarat - mereka bersatu.

Bersatupun, mereka haruslah secara majoriti menyokong kerajaan dan orang India pun turut serta memberi undi kepada parti kerajaan, maka ketika itu orang Cina bukanlah penentunya. Kecualilah jika orang India dan Cina solid lari daripada BN, maka BN akan tersungkur.

Namun, hakikatnya angka majoriti undi BN di Hulu Selangor bukan lagi satu gambaran kepada kemenangan sebenar. Itu pilihan raya kecil. Semua jentera tertumpu di sini. Dalam pilihan raya umum situasinya adalah jauh berbeza.

Secara angka, Melayu Hulu Selangor pun masih tidak solid. Kita tidak pasti apa lagi yang mereka mahu. Semua yang mereka mahu sudah diberi. UMNO pun sudah tunjuk perubahan. Seorang rakan memberitahu ''mungkin kita perlu pendekatan radikal untuk menyelesaikan masalah yang tenat."

Namun, keputusan Hulu Selangor amat disenangi oleh Lim Kit Siang. Beliau dalam ucapannya di rapat umum penutup selepas keputusan kekalahan mereka diumumkan, memberitahu para hadirian yang rata-rata terdiri daripada orang Melayu, keputusan itu sebenarnya ialah kejayaan kepada 'rakyat' Hulu Selangor.

Tanpa mahu menyentuh perasaan orang Melayu di situ, beliau sebenarnya merujuk 'rakyat' itu sebagai orang Cina Hulu Selangor yang rata-rata tidak memberi undi kepada BN, tapi sebaliknya memihak kepada DAP.

Kit Siang ternyata amat gembira, sebaliknya Dr. Chua Soi Lek dan Dr. Koh Tsu Koon yang gagal.

Ironisnya, apa pula maksud Soi Lek apabila beliau berkata ''MCA kena vokal''? Saya pun tak tau?

Orang Cina Malaysia, apa lagi yang anda mahu?TAJUK di atas penuh bermakna. Apa lagi yang orang Cina Malaysia mahukan? Kita tolak dulu sebab-musabab mereka tidak menyokong kerajaan yang ada sekarang. Kita kaji dulu apa lagi yang mereka mahu?

Ikut sejarahnya orang Cina berhijrah ke Tanah Melayu ini untuk mencari peluang. Mereka hidup susah di tanah besar China ratusan tahun dulu. Seperti mana orang putih berhijrah ke benua Amerika untuk mencari peluang, begitu jugalah orang Cina yang kini menghuni di negara bertuah Malaysia ini.

Ternyata, percaturan datuk moyang mereka dulu berbaloi. Mereka dapat apa yang mereka mahukan. Mereka hidup mewah di bumi bertuah Malaysia ini.

Malah, bukan Malaysia sahaja, Singapura pun mereka kuasai sepenuhnya. Singapura bukanlah negara asal mereka. Orang Cina Singapura pun asalnya adalah dari tongkang yang sama bersama-sama orang Cina Malaysia. Cuba bezanya, Singapura berjaya dikuasai sepenuhnya, dan Malaysia tidak.

Di Malaysia, orang Cina hidup aman damai bersama-sama orang Melayu, Pribumi dan India. Berbeza dengan di Singapura, di sana orang Cina yang menguasai politik dan sekaligus pemerintahan negara itu. Di Malaysia, politik dan kerajaannya masih lagi dikuasai oleh orang Melayu.

Sistem kedua-dua negara itu sama, cuma ia terbalik sahaja. Orang Melayu di sini, orang Cina di sebelah tambak itu.

Bezanya orang Melayu di Singapura dan orang Cina di Malaysia amat berlainan sekali. Orang Melayu di Singapura hidup biasa-biasa sahaja. Orang Cina di Malaysia hidup lebih daripada biasa-biasa.

Malah Tun Dr. Mahathir Mohamad pernah memberi gambaran sekiranya semua bangunan orang Cina di Kuala Lumpur diangkat dari peta, yang tinggal hanyalah Kampung Baru itu sahaja. Semua yang lain ialah kepunyaan orang Cina Malaysia.

Orang Cina Malaysia amat hebat. Kesemua pekan-pekan besar dan bandar-bandar di seluruh Semenanjung, Sabah dan Sarawak dikuasai mereka.

Mereka juga berjaya melahirkan para profesional yang paling ramai dan berjaya. Sistem sekolah Cina mereka adalah antara yang terbaik di mana-mana sahaja di dunia ini (jika ada).

Kebanyakan pelajar-pelajar di kolej-kolej swasta yang terbaik di Malaysia dipenuhi oleh pelajar-pelajar Cina. Orang Melayu hanya mampu ke kolej milik kerajaan dan yang tidak ternama. Pusat-pusat membeli belah di kompleks-kompleks ternama di Malaysia dipunyai oleh orang Cina.

Di organisasi korporat dan swasta, orang Cinalah yang menguasainya. Orang Melayu boleh di bilang jari dan pekerja bawahan. Malah, kini mahu mohon kerja di situ pun perlu faham cakap Mandarin, sebagai prasyaratnya.

Akhir sekali, orang paling terkaya di Malaysia yang banciannya dijalankan saban tahun oleh sebuah majalah busines di Malaysia mendapati lapan orang Cina yang berada di 10 ke atas. Berikut adalah senarai 10 orang terkaya di Malaysia.

1. Robert Kuok Hock Nien 2. Tatparanandam Ananda Krishnan 3. Tan Sri Lee Shin Cheng 4. Tan Sri Teh Hong Piow 5. Tan Sri Lim Kok Thay 6. Tan Sri Quek Leng Chan 7. Tan Sri Syed Mokhtar Albukhry 8. Puan Seri Lee Kim Hua 9. Tan Sri Tiong Hiew King 10. Tan Sri Vincent Tan Chee Yioun. (Sumber: Malaysian Business, Feb 2010)

Itulah hakikatnya Malaysia tanah airku yang tercinta ini. Apakah kerajaan sekarang yang sudah memerintah 52 tahun ini terlalu zalim, kejam dan kuku besi?

Apa lagi yang orang Cina Malaysia mahukan? Tapi saya tahu, anda tahu jawapannya.